Wydawca treści
Skąd się bierze drewno
Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.
Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).
Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.
Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.
Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).
Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Nadleśnictwo Smolarz - położenie
Nadleśnictwo Smolarz - położenie
Nadleśnictwo Smolarz położone jest w południowo-wschodniej części Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie. Od południa graniczy z Nadleśnictwem Karwin oraz Nadleśnictwem Potrzebowice (RDLP Piła), od północy z Nadleśnictwem Głusko, od zachodu z Nadleśnictwem Strzelce Krajeńskie, a od wschodu z Nadleśnictwem Krzyż (RDLP Piła).
Nadleśnictwo Smolarz położone jest w południowo-wschodniej części Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie. Od południa graniczy z Nadleśnictwem Karwin oraz Nadleśnictwem Potrzebowice (RDLP Piła), od północy z Nadleśnictwem Głusko, od zachodu z Nadleśnictwem Strzelce Krajeńskie, a od wschodu z Nadleśnictwem Krzyż (RDLP Piła).
Położenie geograficzne
Lasy Nadleśnictwa Smolarz stanowią południowo-zachodnią część Puszczy Drawskiej. Granice terytorium nadleśnictwa wyznaczają najważniejsze rzeki regionu: na południu Noteć, na wschodzie Drawa, a na północy Mierzęcka Struga.
Pod względem fizyczno-geograficznym, Nadleśnictwo Smolarz jest położone w makroregionie Pojezierza Południowopomorskiego, w większości w mezoregionie Pojezierza Dobiegniewskiego. Południowo-wschodnia i wschodnia część nadleśnictwa leży w mezoregionie Równiny Drawskiej, a prawie bezleśna, południowo-zachodnia część nadleśnictwa znajduje się w mezoregionie Kotliny Gorzowskiej.
Siedziba Nadleśnictwa Smolarz mieści się w Kleśnie, tuż przy drodze wojewódzkiej nr 160. Najbliżej położonymi miastami są: graniczące z Klesnem – Drezdenko oraz oddalone od niego o ok. 15 km na północ Dobiegniew, o ok. 15 km na wschód Krzyż Wielkopolski i o ok. 20 km na zachód Strzelce Krajeńskie. Z miast wojewódzkich, najbliżej położony jest Gorzów Wielkopolski – od siedziby Nadleśnictwa Smolarz dzieli go niespełna 50 km.
Położenie administracyjne
Większość gruntów nadleśnictwa położona jest w województwie lubuskim w powiecie strzelecko-drezdeneckim, natomiast ich niewielka część leży w województwie wielkopolskim w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim. Łącznie tereny te rozlegają się na terenie 5 gmin. Uproszczony wykaz terenów Nadleśnictwa Smolarz kształtuje się następująco:
województwo lubuskie
powiat strzelecko – drezdenecki
gmina Dobiegniew – obręby: Dębogóra, Kępa Zagajna, Ostrowiec, Podlesiec, Sarbinowo, Sławica, Słonów, część obrębów Ługi, Mierzęcin.
gmina Drezdenko – obręby: Drawiny, Górzyska, Lubiewo, Modropole, Przeborowo, Stare Bielice, Zagórze Lubiewskie, część obrębów Klesno, Kosin.
gmina Stare Kurowo – obręby: Błotnica, Głęboczek, Przynotecko, Nowe Kurowo, część obrębów Kawki, Łęgowo, Stare Kurowo.
gmina Strzelce Krajeńskie – część obrębu Długie.
Miasto Drezdenko – obręb Radowo oraz część obrębu Miasto Drezdenko
województwo wielkopolskie
powiat czarnkowsko-trzcianecki
gmina Krzyż Wielkopolski – obręb Nowe Bielice.
Regionalizacja przyrodniczo-leśna
Zgodnie z „Regionalizacją przyrodniczo-leśną Polski 2010” położenie Nadleśnictwa Smolarz kształtuje się następująco:
Kraina: Wielkopolsko- Pomorska (III)
Mezoregiony:
Pojezierza Dobiegniewskiego (III - 4),
Równiny Drawskiej (III - 5),
Puszczy Noteckiej (III - 17).