Wydawca treści
Polskie lasy
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Nadleśnictwo Smolarz - położenie
Nadleśnictwo Smolarz - położenie
Fot. Anna Stanecka
Fot. Anna Stanecka
Fot. Anna Stanecka
Fot. Anna Stanecka
Fot. Anna Stanecka
Fot. Anna Stanecka
Nadleśnictwo Smolarz położone jest w południowo-wschodniej części Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie. Od południa graniczy z Nadleśnictwem Karwin oraz Nadleśnictwem Potrzebowice (RDLP Piła), od północy z Nadleśnictwem Głusko, od zachodu z Nadleśnictwem Strzelce Krajeńskie, a od wschodu z Nadleśnictwem Krzyż (RDLP Piła).
Nadleśnictwo Smolarz położone jest w południowo-wschodniej części Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie. Od południa graniczy z Nadleśnictwem Karwin oraz Nadleśnictwem Potrzebowice (RDLP Piła), od północy z Nadleśnictwem Głusko, od zachodu z Nadleśnictwem Strzelce Krajeńskie, a od wschodu z Nadleśnictwem Krzyż (RDLP Piła).
Położenie geograficzne
Lasy Nadleśnictwa Smolarz stanowią południowo-zachodnią część Puszczy Drawskiej. Granice terytorium nadleśnictwa wyznaczają najważniejsze rzeki regionu: na południu Noteć, na wschodzie Drawa, a na północy Mierzęcka Struga.
Pod względem fizyczno-geograficznym, Nadleśnictwo Smolarz jest położone w makroregionie Pojezierza Południowopomorskiego, w większości w mezoregionie Pojezierza Dobiegniewskiego. Południowo-wschodnia i wschodnia część nadleśnictwa leży w mezoregionie Równiny Drawskiej, a prawie bezleśna, południowo-zachodnia część nadleśnictwa znajduje się w mezoregionie Kotliny Gorzowskiej.
Siedziba Nadleśnictwa Smolarz mieści się w Kleśnie, tuż przy drodze wojewódzkiej nr 160. Najbliżej położonymi miastami są: graniczące z Klesnem – Drezdenko oraz oddalone od niego o ok. 15 km na północ Dobiegniew, o ok. 15 km na wschód Krzyż Wielkopolski i o ok. 20 km na zachód Strzelce Krajeńskie. Z miast wojewódzkich, najbliżej położony jest Gorzów Wielkopolski – od siedziby Nadleśnictwa Smolarz dzieli go niespełna 50 km.
Położenie administracyjne
Większość gruntów nadleśnictwa położona jest w województwie lubuskim w powiecie strzelecko-drezdeneckim, natomiast ich niewielka część leży w województwie wielkopolskim w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim. Łącznie tereny te rozlegają się na terenie 5 gmin. Uproszczony wykaz terenów Nadleśnictwa Smolarz kształtuje się następująco:
województwo lubuskie
powiat strzelecko – drezdenecki
gmina Dobiegniew – obręby: Dębogóra, Kępa Zagajna, Ostrowiec, Podlesiec, Sarbinowo, Sławica, Słonów, część obrębów Ługi, Mierzęcin.
gmina Drezdenko – obręby: Drawiny, Górzyska, Lubiewo, Modropole, Przeborowo, Stare Bielice, Zagórze Lubiewskie, część obrębów Klesno, Kosin.
gmina Stare Kurowo – obręby: Błotnica, Głęboczek, Przynotecko, Nowe Kurowo, część obrębów Kawki, Łęgowo, Stare Kurowo.
gmina Strzelce Krajeńskie – część obrębu Długie.
Miasto Drezdenko – obręb Radowo oraz część obrębu Miasto Drezdenko
województwo wielkopolskie
powiat czarnkowsko-trzcianecki
gmina Krzyż Wielkopolski – obręb Nowe Bielice.
Regionalizacja przyrodniczo-leśna
Zgodnie z „Regionalizacją przyrodniczo-leśną Polski 2010” położenie Nadleśnictwa Smolarz kształtuje się następująco:
Kraina: Wielkopolsko- Pomorska (III)
Mezoregiony:
Pojezierza Dobiegniewskiego (III - 4),
Równiny Drawskiej (III - 5),
Puszczy Noteckiej (III - 17).