Asset Publisher
Zasoby Leśne Nadleśnictwa Smolarz
Na terenie naszego nadleśnictwa przeważają siedliska borowe z dominacją sosny. Średni wiek lasów na naszym terenie to 64 lata, a przeciętna zasobność przekracza 270 m sześc./ha.
Na terenie Nadleśnictwa Smolarz przeważają siedliska lasowe, zajmujące 58% powierzchni. Siedliska borowe występują na 42% powierzchni. Średni wiek drzewostanów na naszym terenie to 66 lat, a przeciętna zasobność na powierzchni leśnej zalesionej wynosi 318 m3/ha. Lasy Nadleśnictwa Smolarz są starsze i zasobniejsze niż średnie wartości dla lasów RDLP w Szczecinie i całej Polski. Dla porównania średni wiek drzewostanów w RDLP w Szczecinie to 60 lat, a przeciętna zasobność wynosi 280 m3/ha, natomiast dla całej Polski to odpowiednio 62 lata i 261 m3/ha.
W kolejnych 10-leciach następuje stały wzrost zasobów drzewnych Nadleśnictwa Smolarz. Przeciętna zasobność na 1 ha powierzchni leśnej zalesionej i niezalesionej wzrasta. W ciągu ostatnich 60 lat uległa ona prawie podwojeniu z 166 m3/ha na początku lat 60. XX w. do 315 m3/ha w 2023 r. Sukcesywnie rośnie także przeciętny wiek drzewostanów, który na początku lat 60. XX w. wynosił 51 lat, a w 2023 r. było to już 66 lat.
Udział powierzchniowy drzewostanów w klasach wieku
Rozpiętość klasy wieku wynosi 20 lat (np. I klasa wieku – drzewostany w wieku do 20 lat, II klasa – 21 – 40 lat, III klasa – 41 – 60 lat itd.).
11,24% – I klasa
14,96% – II klasa
23,58% – III klasa
15,82% – IV klasa
13,97% – V klasa
12,46% – VI klasa i starsze
7,25% – KO i KDO (drzewostany w trakcie odnawiania, w których jednocześnie występuje stare i młode pokolenie drzew)
Przeciętna zasobność drzewostanów (na powierzchni leśnej zalesionej) najważniejszych gatunków drzew w Nadleśnictwie Smolarz
Sosna – 316 m3/ha
Dąb bezszypułkowy – 358 m3/ha
Buk – 205 m3/ha
Zasoby leśne Nadleśnictwa Smolarz stanowią niezwykle cenny element naszego dziedzictwa naturalnego. Poprzez zrównoważoną gospodarkę leśną dbamy o to, aby nasze lasy mogły służyć zarówno obecnym, jak i przyszłym pokoleniom. Zapraszamy do odwiedzania naszych lasów i odkrywania ich wyjątkowych walorów przyrodniczych i rekreacyjnych.
Asset Publisher
Asset Publisher
Hodowla Lasu w Nadleśnictwie Smolarz
Hodowla Lasu w Nadleśnictwie Smolarz
Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.
Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.
Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.
Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Mają one stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu. Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew.
Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników.
Sadzonki hoduje się w szkółkach. Większość szkółek to szkółki klasyczne, w których produkuje się sadzonki z odkrytym systemem korzeniowym i taka funkcjonuje w Nadleśnictwie Smolarz.
Fot. Sławomir Kaźmierczak
Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym.
Zabiegi te mają stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu, często o najlepszych cechach wzrostowych i jakościowych.
Fot. Sławomir Kaźmierczak
Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew. Pozostawia się przy tym pojedyncze drzewa najlepsze, najstarsze, dziuplaste, w celu ich naturalnego odnowienia, zachowania najcenniejszych okazów lub zapewnienia warunków życia dla innych organizmów.