Asset Publisher
Obszary Chronionego Krajobrazu
Obszary chronionego krajobrazu to tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych.
Na terenie Nadleśnictwa Smolarz znajdują się dwa obszary chronionego krajobrazu zajmując powierzchnię 19090,77 ha. Są nimi:
-
Obszar Chronionego Krajobrazu – 1 – Puszcza Drawska: Obszar obejmuje swym zasięgiem ponad 29 tys. ha, z czego 19 044,16 ha administrowanych jest przez Nadleśnictwo Smolarz. Ogółem obszar ten obejmuje 98,9% powierzchni Nadleśnictwa, z czego większość stanowią lasy.
-
Obszar Chronionego Krajobrazu – 4 – Dolina Warty i Dolnej Noteci: Obszar ten zajmuje powierzchnię 33 888 ha, z czego 46,61 ha stanowi teren Nadleśnictwa Smolarz.
Obu obszarów chronionego krajobrazu obejmujących swym zasięgiem tereny Nadleśnictwa Smolarz dotyczy Rozporządzenie Nr 3 Wojewody Lubuskiego z dnia 17 lutego 2005 roku w sprawie obszarów chronionego krajobrazu (Dz. Urzędowy Woj. Lubuskiego Nr 9 poz 172 z późn. zm.)
Asset Publisher
Asset Publisher
Hodowla Lasu w Nadleśnictwie Smolarz
Hodowla Lasu w Nadleśnictwie Smolarz
Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.
Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.
Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.
Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Mają one stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu. Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew.
Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników.
Sadzonki hoduje się w szkółkach. Większość szkółek to szkółki klasyczne, w których produkuje się sadzonki z odkrytym systemem korzeniowym i taka funkcjonuje w Nadleśnictwie Smolarz.
Fot. Sławomir Kaźmierczak
Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym.
Zabiegi te mają stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu, często o najlepszych cechach wzrostowych i jakościowych.
Fot. Sławomir Kaźmierczak
Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew. Pozostawia się przy tym pojedyncze drzewa najlepsze, najstarsze, dziuplaste, w celu ich naturalnego odnowienia, zachowania najcenniejszych okazów lub zapewnienia warunków życia dla innych organizmów.