Coraz częściej obserwujemy, że pogoda jest zupełnie inna od tej, jaka zwykle bywała o danej porze roku. Najbardziej widoczną zmianą jest brak śniegu. Tej „zimy” w Nadleśnictwie Smolarz śnieg nie spadł jeszcze ani razu. Temperatura tylko nieznacznie i na krótko spadała poniżej zera. Wyższe temperatury i brak śniegu to nie tylko problem dla amatorów sportów zimowych.  To przede wszystkim kłopot dla roślin i zwierząt, które przez tysiące lat przystosowywały się do innych niż obecne warunków. Utrzymująca się dodatnia temperatura spowodowała przerwanie spoczynku niektórych roślin. Jeśli nadejdzie jeszcze mróz – zostaną uszkodzone.

Już kilka tygodni temu można było obserwować klucze powracających żurawi i gęsi. W lesie pierwsze dzięcioły i sikory bogatki głośno oznajmiają już zajęcie terytoriów. Jeśli przystąpią do lęgów, a zima jednak przyjdzie, mogą nie być w stanie ogrzać i wykarmić piskląt.

Ocieplenie klimatu w Polsce przejawia się jeszcze jednym niekorzystnym zjawiskiem – zmianą rozkładu opadów w ciągu roku. Więcej deszczu spada jesienią i zimą, gdy rośliny są w stanie spoczynku, a mniej wiosną i latem, gdy woda jest im najbardziej potrzebna. Powtarzające się susze powodują osłabienie drzew, które łatwiej padają ofiarą owadów i patogenów, które dotychczas nie były groźne. W borach sosnowych dużym zagrożeniem staje się jemioła rozpierzchła. Gdy w glebie brakuje wody, wystarcza jej tylko dla pasożyta, a drzewo usycha. Z kolei dęby są atakowane przez opiętki – chrząszcze, których larwy zjadają kambium, czyli tkankę z której powstają nowe komórki przewodzące wodę i cukry w pniu drzewa. Pozbawione możliwości tworzenia nowych „rurociągów” drzewo może uschnąć w ciągu kilku miesięcy.

Ograniczenie skutków zmian klimatu zależy nie tylko od międzynarodowych regulacji, ale też od codziennych wyborów każdego z nas. Od tego, czy staramy się oszczędzać energię elektryczną, zmniejszać zużycie paliw kopalnych (węgla, ropy, gazu), czy ograniczyć kupowanie zbędnych rzeczy.